European eel Lat.:Anguilla anguilla is een zogenaamde “panmictische” vis, die voorkomt in een gebied vanaf de Noordkaap in Noorwegen, langs de kust van Scandinavië en de Baltische Staten, de kusten van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee, inclusief de Noord- en West-Afrikaanse kust (Schmidt 1909, Dekker 2003). De soort is vrijwel niet te vinden in de Witte Zee en de Barentszee, alhoewel er meldingen zijn van paling in de Pechora Rivier in het noordwesten van Rusland. De soort verschijnt in kleine aantallen in de Zwarte Zee en die van daaruit migreren naar de Kuban-kanalen. Sommigen bereiken zelfs de rivier de Wolga.
Een verslag van de ICES Study Group over Anguillid Eels in Saline Waters (SGAESAW) laat zien dat palingpopulaties voorkomen in zowel zout- als zoetwater en daartussen heen en weer migreren (ICES/SGAESAW 2009). De vis is aanwezig in de binnenlandse wateren van Europa, bijvoorbeeld in rivieren en meren. Op dit moment is de inschatting dat het leefgebied van Europese paling verspreid is over ongeveer 90.000 km² van Europa en verschillende delen van Noord-Afrika. Dit leefgebied is zelfs nog aanzienlijk groter als de zeeën ook worden meegerekend.
Cultuur
Mensen hebben al duizenden jaren een hechte band met paling. Palingen zijn altijd een belangrijke bron van voedsel geweest en ze spelen een voorname rol in veel lokale culturen en tradities door heel Europa en Noord-Afrika.
Levenscyclus
Aangenomen wordt dat palingen in de Sargassozee worden geboren. Dit nog niet met zekerheid vastgesteld, omdat het paaiproces nog nooit is waargenomen en het lastig is om palingen terug te volgen naar zijn paaigrond. Na de geboorte drijven de larven in grote aantallen met de golfstroom over de Atlantische Oceaan. Op hun reis groeien ze uit tot glasaal. Eenmaal aangekomen bij de Europese kust, proberen ze het zoete water te bereiken om hun groei voort te zetten. Na ongeveer tien jaar vertrekt de volgroeide paling weer terug naar het paaigebied in de oceaan om daar weer voor nageslacht te zorgen.
Problemen voor de paling
De Europese kustlijn is tegenwoordig zo goed beschermd tegen overstromingen, dat jonge palingen veel moeite hebben het zoete water te bereiken. Als ze volwassen zijn hebben de palingen nog veel grotere problemen, op hun terugtocht richting de oceaan. De geblokkeerde migratieroutes vormen de grootste factor in de afname van het aantal palingen in de laatste 60 tot 70 jaar. Andere factoren zoals vervuiling, roofdieren en overbevissing maken de situatie nog zorgwekkender. Daarom wordt de palingstand tegenwoordig beschermd via de European Eel Regulation.
De paling heeft onze hulp nodig
Het Eel Stewardship Fund is opgericht om activiteiten mogelijk te maken die bijdragen aan het herstel van de palingpopulatie in Europa. Veel van die activiteiten zijn gericht op het herstel van de onderbroken levenscyclus, zoals het uitzetten van jonge palinkjes in zoetwater en het naar zee helpen van volwassen palingen.
